حدود يکهزار و هشتصد سال قبل از ميلاد مسيح، يعقوب پيامبر در خواب نردبانی را ديد که برزمين برپا شد. آن نردبان سرش به آسمان میرسيد و فرشتگان خدا بر آن صعود و نزول میکردند (سفر پيدايش ٢٨ : ١٢).
نردبانی که يعقوب در خواب مشاهده کرد و زمين را به آسمان متصل مینمود، همانند راه مستقيمی است که به خدا منتهی میگردد. پيامبران اين راه را از دور ديدند و ايمان داشتند که روزی بين انسان گناهکار و خدای مقدس چنين راهی برقرار خواهد شد.
عيسی مسيح يگانه راه رستگاری
عيسی مسيح، تنها راهی است که به خدا منتهی میشود و همانند نردبانی که يعقوب در خواب ديد، زمين را به آسمان متصل نموده است. انبياء با هدايت روح خدا در باره او پيشگوئی نمودند و مسيح برطبق پيشگوئيهای انبياء از باکره متولد شد، به خاطر گناه بشر بر روی صليب مرد، در روز سوم با بدنی غيرفانی و پرجلال دوباره زنده گشت و سپس به عالم بالا برده شد و در عاليترين جايگاه افتخار نشست.
عيسی مسيح، يگانه راه رستگاری میباشد. کلام خدا میفرمايد: “در هيچکس ديگر، رستگاری نيست و در زير آسمان هيچ نامی جز نام عيسی به مردم عطا نشده است تا بوسيله آن نجات يابيم” (کارهای رسولان ٤: ١٢). مابين خدای حقيقی و انسان يک راه بيشتر وجود ندارد و اين راه، عيسی مسيح میباشد. مسيح فرمود: “من راه و راستی و حيات هستم، هيچکس جز بوسيله من نزد پدر نمیآيد” (يوحنا ١٤: ٦). مسيح از ازل با خدا بود و در ماهيت و ذات کاملاً با خدا همانند میباشد. اما او برای رستگار نمودن انسان، جلال و شکوه آسمانی خود را کنار گذاشت و به شکل انسان در ميان ما زندگی کرد. مسيح، خدای ناديده را بطور کامل آشکار کرد و با مرگ خود بر صليب، جريمه گناه جهانيان را پرداخت نمود. شخصيت منحصر بفرد مسيح، از دو طبيعت کامل الهی و انسانی برخوردار است. مسيح، انسان کامل و خدای کامل میباشد، بهمين علت او تنها واسطه در ميان خدا و انسان است.
چطور میتوان رستگار شد؟
ابتدا بايد با فروتنی بپذيريم که گناهکار هستيم. کلام خدا میفرمايد: “همه گناه کردهاند و از جلال خدا محرومند” (روميان ٣: ٢٣). چنانچه خود را با مسيح بیگناه، که چهره ديدنی خدای ناديده است مقايسه کنيم، بخوبی میفهميم که گناهکاريم. سپس بايد از گناه توبه کرده، عيسی مسيح خداوند را که بعد از مرگ دوباره زنده شد، بعنوان نجات دهنده خود بپذيريم و از او بخواهيم تا با خونش که بر روی صليب ريخته شد، قلب گناهآلود ما را بشويد و آنرا پاک نمايد. کلام خدا میفرمايد: “زيرا خدا مسيح را بعنوان وسيلهای برای آمرزش گناهان، که با ايمان به خون او بدست میآيد، در مقابل چشم همه قرار داده و با اين کار، خدا عدالت خود را ثابت نمود زيرا در گذشته بسبب بردباری خود گناهان آدميان را ناديده گرفت تا در اين زمان، عدالت خدا کاملاً به ثبوت برسد، يعنی ثابت شود که خدا عادل است و کسی را که به عيسی ايمان میآورد نيک میشمارد” (روميان ٣: ٢٥ و ٢٦).
هر کس به مسيح، که پس از مرگ زنده شد ايمان بياورد، قلبش از گناه پاک میشود، روح خدا در وجودش ساکن میگردد و زندگی جاويد میيابد. رستگاری يا نجات، هديه بینظيری است که بمحض اينکه به مسيح ايمان آورید به شما عطا میگردد. يقيناً خدا مايل است همه آدميان هديه رستگاری يا نجات را دريافت نمايند. اما اين هديه موقعی به انسان داده میشود که شخصاً آنرا از مسيح زنده درخواست کند.
حقجوی عزيز، آيا مايلی هديه رستگاری را از خداوند بخشنده دريافت کنی؟ کلام خدا میفرمايد: “زيرا اگر با لبان خود اعتراف کنی که عيسی، خداوند است و در قلب خود ايمان آوری که خدا او را پس از مرگ زنده ساخت نجات خواهی يافت” (روميان ١٠: ٩).
مسيح زنده منتظر تصميم شماست. به او روی آور که رستگار خواهی شد.