خدا برای نجات انسان كه مخلوق ويژه اوست، عيسی مسيح را که از لحاظ روحانی پسر يگانه‌اش می‌باشد به جهان فرستاد تا بر روی صليب بميرد، از مردگان قيام نمايد و نجات دهنده انسان باشد. مسيح بوسيله ريخته شدن خون و مرگ خود بر صليب، جريمه گناه جهانيان را پرداخت نمود و هر كس كه به او ايمان بياورد آمرزش گناهان و نجات و حيات جاويد يافته و فرزند روحانی خدا می‌شود.
اما شايد پرسيده شود، من كه به عيسی خداوند ايمان آورده‌ام چطور بايد از نجات خود مطمئن باشم؟ در اين درس می‌خواهيم در باره اطمينان شخص مسيحی بياموزيم، زيرا وقتی از نجات خود مطمئن باشيد، در زندگی تازه‌ای كه بعد از متحد شدن با مسيح شروع كرده‌ايد، پيشرفت روز افزون خواهيد داشت و شيطان دروغگو قادر نيست شما را فريب دهد. در ابتدا ببينيم که پايه و اساس اطمينان ايمانداران مسيحی چيست؟ چون اگر ما بخواهيم به شايستگی و يا تلاشهای انسانی خود تكيه كنيم، بارها به موقعيت‌مان در برابر خدا شک خواهيم کرد.
اطمينان ما مسيحيان، بر شخصيت عيسی مسيح خداوند و وعده‌های خدا بنا شده است. می‌دانيم كه اگر جهان زير و رو شود، خدا و وعده‌هايی كه او از روی محبت خود به ما داده است هرگز عوض نخواهند شد. وعده‌های خدا، در کتاب مقدس اعلام شده و ما لازم است اين وعده‌های عوض نشدنی خدا را بدانيم. كلام خدا می‌فرمايد: “اما به همه كسانی كه او (عيسی مسيح خداوند) را قبول کردند و به او ايمان آوردند اين امتياز را داد که فرزندان خدا شوند، که نه مانند تولدهای معمولی و نه در اثر تمايلات نفسانی يک پدر جسمانی بلکه از خدا تولد يافتند” (انجيل يوحنا فصل اول، آيات ١٢ و ١٣). “هر که پسر را دارد حيات دارد و هر که پسر را ندارد صاحب حيات نيست. اين نامه را نوشتم تا شما که به نام پسر خدا ايمان داريد، يقين بدانيد که حيات جاودانی داريد” (اول يوحنا فصل پنجم، آيات ١٢ و ١٣).
می‌بينيم كه كلام خدا صريحاً اعلام می‌كند كه هر كس به عيسی مسيح، پسر روحانی خدا ايمان داشته باشد، حيات جاودانی دارد. پس نجاتی كه داريم، به خاطر ايمان به عيسی مسيح به ما هديه داده شده است نه بخاطر لياقت و يا شايستگی خودمان. انسان در موقع تولد جسمانی، صاحب خيلی چيز‌ها می‌شود كه در آن موقع اطلاعی از آنها ندارد. نام و نام خانوادگی، امتيازات فرزند بودن، دارايی والدين، حمايت و مراقبت‌های خانواده و چيز‌های ديگر به فرزندی که به دنيا می‌آيد تعلق می‌گيرد. همينطور وقتی ما از راه ايمان به مسيح، تولد روحانی می‌يابيم فرزندان خدا می‌شويم، که در اينصورت تحت مراقبت و حمايت خدا می‌باشيم و ضمناً هر چه كه خدا دارد مال ما هم هست. خدا اين بركات را به سبب وعده‌های تغيير ناپذير خود به ما عطا می‌نمايد نه بخاطر اينكه ما لياقت و شايستگی داشته‌ايم. به آياتی چند از وعده‌هايی كه به ما ثابت می‌كنند در خداوند صاحب چه چيزهايی هستيم توجه کنيم. در انجيل شريف نوشته شده است: “از راه اتحاد با مسيح و بوسيله خون او است که ما رهايی يافتيم و گناهان ما بخشيده شد و چقدر بی حد و حصر است فيضی که خدا به فراوانی به ما بخشيده است” (افسسيان فصل اول، آيات ٧ و ٨). “بنا براين چون از راه ايمان در حضور خدا نيک شمرده شده‌ايم از صلح با خدا که بوسيله خداوند ما عيسی مسيح بر قرار گرديد بهره‌مند هستيم” (روميان فصل پنجم، آيه ١). “اما اکنون نيکی مطلق خدا که تورات و انبياء بر آن شهادت داده‌اند بظهور رسيده است. خدا بدون در نظر گرفتن شريعت و فقط از راه ايمان به عيسی مسيح همه ايمانداران را نيک می‌شمارد، . . .” (روميان فصل سوم، آيات ٢١ و ٢٢). “خدا صلاح دانست که سر پر‌جلال و بی‌قياس خود را در ميان ملل غير‌يهود فاش سازد و آن سر اين است که مسيح در شما ساکن می‌باشد و اين حقيقت مايه اميد شما به سهيم شدن در جلال خداست” (کولسيان فصل اول، آيه ٢٧).
شايد پرسيده شود، ما از درستی وعده‌های خدا مطمئن شديم و فهميديم که تنها به خاطر ايمان به عيسی مسيح، خدا ما را به حضور خود پذيرفته و فرزندان خود نموده است، اما چه عواملی در ما نشان‌دهنده اين است كه حقيقتاً عيسی مسيح را می‌شناسيم؟ باز هم كلام خدا برای اين سؤال جواب دارد و اينطور می‌فرمايد: “فقط وقتی ما از احکام خدا اطاعت می‌کنيم می‌توانيم مطمئن باشيم که او را می‌شناسيم و اگر کسی بگويد که او را می‌شناسد، ولی طبق دستورات او عمل نمی‌کند دروغگو و از حقيقت دور است” (اول يوحنا فصل دوم، آيات ٣ و ٤). “ما می‌دانيم که از مرگ گذشته و به حيات رسيده‌ايم چون برادران خود را دوست می‌داريم. هر که ديگران را دوست ندارد هنوز در قلمرو مرگ زندگی می‌کند” (اول يوحنا فصل سوم، آيه ١٤). “روح خدا با روح ما با هم شهادت می‌دهند که ما فرزندان خدا هستيم” (روميان فصل هشتم، آيه ١٦). وقتی ما به عيسی مسيح ايمان می‌آوريم، روح خدا در قلب ما ساکن می‌شود و روح‌القدس در ما اطمينان ايجاد می‌كند كه متعلق به خدا هستيم. در نتيجه مشتاقانه از احكام خدا اطاعت می‌كنيم و محبت او در ما جاری می‌شود و به همين خاطر می‌توانيم ديگران را دوست بداريم. همه اينها گواهی می‌دهند كه ما عيسی مسيح را می‌شناسيم و نجات يافته‌ايم و تا ابد با او خواهيم بود.
گفتيم كه اطمينان ما مسيحيان، بر شخصيت عيسی مسيح خداوند و وعده‌های خدا بنا شده است. به بعضی از وعده‌های خدا توجه كرديم كه ما را مطمئن می‌سازند در مسيح صاحب حيات جاودان هستيم. حالا ببينيم شخصيت عيسی مسيح چه نقشی در اطمينان مسيحی ما دارد. كلام خدا می‌فرمايد: “اما خدا محبت خود را نسبت به ما کاملاً ثابت کرده است زيرا در آن هنگام که ما هنوز گناهکار بوديم مسيح بخاطر ما مرد. ما که با ريختن خون او کاملاً نيک شمرده شديم چقدر بيشتر بوسيله خود او از غضب خدا خواهيم رست! وقتی ما با خدا دشمن بوديم او با مرگ پسر خويش دشمنی ما را به دوستی تبديل کرد، پس حالا که دوست او هستيم چقدر بيشتر زندگانی مسيح باعث نجات ما خواهد شد! نه تنها اين بلکه ما بوسيله خداوند ما عيسی مسيح که ما را دوستان خدا گردانيده در خدا شادی می‌کنيم” (روميان فصل پنجم، آيات ٨ تا ١١). عيسی مسيح در انجيل شريف می‌فرمايد: “من پشت در ايستاده در را می‌کوبم اگر کسی صدای مرا بشنود و در را باز کند وارد می‌شوم و با او شام خواهم خورد و او نيز با من” (مكاشفه فصل سوم، آيه ٢٠). قول عيسی مسيح زنده اين است كه هر كس قلب و زندگی خود را به روی او بگشايد، مسيح داخل شده و با او دوستی دائمی برقرار خواهد کرد، و كسی كه اين قول را داده، امين و وفادار است. باز در انجيل شريف می‌خوانيم که مسيح می‌فرمايد: “. . . کسی را که پيش من می‌آيد بيرون نخواهم کرد” (انجيل يوحنا فصل ششم، آيه ٣٧).
اگر زمزمه شيطان در گوش شما اين است كه با وجود اينكه به مسيح روی آورده‌ايد، نجات نيافته‌ايد و يا اين نجات پايدار و هميشگی نيست، به هيچوجه دروغ‌های او را باور نكنيد. بر اساس كلام خدا، هر كه به عيسی مسيح خداوند ايمان آورد نجات و حيات ابدی می‌يابد و برای هميشه در او محفوظ خواهد بود. پس در خداوند شاد باشيد، زيرا اگر با مرگ مسيح حيات را يافته‌ايم، چقدر بيشتر با زندگی پس از مرگ او و به خاطر حضور مسيح قيام نموده در زندگی‌مان، می‌توانيم از محفوظ ماندن نجاتمان مطمئن باشيم و همه روزه از بركات الهی بهره‌مند شويم. يكی از بزرگترين وعده‌های عيسی مسيح که موجب اطمينان تمام کسانی است که زندگی خود را به او سپرده‌اند، اينست که او فرمود: “گوسفندان من صدای مرا می‌شنوند و من آنها را می‌شناسم و آنها بدنبال من می‌آيند. من به آنها حيات جاودان می‌بخشم و آنها هرگز هلاک نخواهند شد و هيچ کس نمی‌تواند آنها را از دست من بگيرد” (انجيل يوحنا فصل دهم، آيات ٢٧ و ٢٨). كسانی كه به عيسی مسيح تعلق دارند، صدای او را می‌شنوند و او را پيروی می‌کنند. مسيح آنها را می‌شناسد و توجهات پرمهر او ضامن امنيت و حيات جاودانی آنهاست و هرگز هلاک نخواهند شد.
عيسی مسيح نه تنها به خاطر نجات ما از گناهان بر روی صليب جان داد، بلكه سه روز پس از مرگ روحاً و جسماً از مردگان قيام نمود و بعد به آسمان صعود کرد تا شفيع و محافظ هميشگی ما باشد. زنده بودن عيسی مسيح و حيات و خدمت پس از مرگ او، اطمينان بزرگی برای ما است زيرا به شخصی ايمان نداريم که مرده و در قبر پوسيده است، بلکه زندگی ما در دست کسی است که بر مرگ پيروز شده و زنده است و دوباره بازگشت خواهد نمود. باز گشت دوباره مسيح، اميد واقعی تمام مسيحيان است. در آن موقع بر اساس انجيل شريف: “. . . اول كسانی كه در ايمان به مسيح مرده‌اند خواهند برخاست و سپس آن کسانی که از ميان ما زنده می‌مانند همراه با آنها در ابرها بالا برده خواهند شد تا در فضا با خداوند ملاقات نمايند و به اين ترتيب ما هميشه با خداوند خواهيم بود (اول تسالونيکيان فصل چهارم، آيات ١٦ و ١٧).
كلام خدا در روميان فصل هشتم، آيات ٣٨ و ٣٩ به ايمانداران به مسيح می‌فرمايد: “زيرا يقين دارم که نه موت و نه حيات، نه فرشتگان و نه نيروها و قدرتهای فوق بشری، نه پيشامدهای امروز و نه وقايع فردا، نه قدرتهای آسمانی و نه بلندی و نه پستی و خلاصه هيچ چيز در تمام آفرينش نمی‌تواند ما را از محبتی که خدا در خداوند ما عيسی مسيح آشکار نموده جدا سازد”. پس ما نيز می‌توانيم يقين داشته و مطمئن باشيم که هيچ چيز قادر نيست ما را از محبت خدا جدا سازد و در مسيح خداوند برای هميشه نجات و حيات خواهيم داشت و محفوظ خواهيم بود.
در اينجا، اين مطلب را نيز اضافه نمائيم که اشخاصی که خود را مسيحی معرفی می‌کنند، اما قلب توبه‌کار و زندگی پاک و خداپسندانه ندارند و در گناه زندگی می‌کنند، بر اساس کلام خدا هيچگاه نجات نيافته‌اند و ذات الهی در آنان نيست. در انجيل شريف می‌خوانيم: “اين دشمنان مسيح از بين ما رفته و از ميان ما بيرون رفتند. آنها در واقع هيچوقت به ما تعلق نداشته‌اند. اگر متعلق به ما می‌بودند، می‌ماندند، اما رفتند تا معلوم گردد که هيچيک از آنها در حقيقت از ما نبودند” (اول يوحنا فصل دوم، آيه ١٩). “هر که فرزند خدا است نمی‌تواند در گناه زندگی کند، زيرا ذات الهی در او است و نمی‌تواند در گناه بسر برد، زيرا خدا پدر اوست” (اول يوحنا فصل سوم، آيه ٩). “ما می‌دانيم که فرزندان خدا در گناه زندگی نمی‌کنند زيرا، پسر خدا آنها را حفظ خواهد کرد و شيطان به آنان دسترسی ندارد” (اول يوحنا فصل پنجم، آيه ١٨).
ايمانداران عزيز مسيحی، در خاتمه اميدواريم كه شما نيز زندگی سرشار از شادی، آرامش و اطمينان را در عيسی مسيح داشته باشيد. “اکنون بر آن کسی که قادر است شما را از لغزش نگاهدارد و شما را بی‌عيب و شادمان در پيشگاه جلالش قرار دهد، يعنی بر خدای يکتا که بوسيله عيسی مسيح خداوند ما، ما را نجات داده است جلال و عظمت، قوت و قدرت باد، از ازل تا به امروز و از امروز تا به ابد، آمين” (انجيل شريف، يهودا، آيات ٢٤ و ٢٥).