اعتقاد به قیامتِ مردگان: در اين بخش از مجموعۀ آشنایی با فرقۀ منحرف شاهدان یَهُوَه، به بحث در بارۀ اعتقاد این فرقه در زمینۀ قیامت خواهیم پرداخت.
همانطور که در بخش گذشته ذکر گرديد، پیروان فرقۀ منحرف شاهدان یهوه به وجودِ روح در انسان اعتقاد ندارند. ایشان معتقدند که وقتی انسان مُرد، دیگر چیزی از او باقی نمی‌ماند. به اعتقاد اینها، انسان جدا از بدنش، روحی ندارد که بعد از مرگش به بودنْ ادامه دهد. اینها اعتقاد دارند که خدا در روز قیامت، بدن انسان را به او پس خواهد داد، چون او به یاد دارد که هر انسانی در زندگی به چه شکلی بوده است.
شاهدان یهوه از پولس رسول نقل قول می‌کنند که در کتاب اعمال رسولان، فصل ۲۴، آیۀ ۱۵ فرمود: “به خدا امیدوارم . . . که قیامت مردگان از عادلان و ظالمان نیز خواهد شد.”. طبق عقیدۀ شاهدان یهوه، این عادلان همان مقدسین عهدعتیق هستند، مانند نوح، ابراهیم، سارا، موسی، روت، استر و بسیاری دیگر. اما این عادلان شامل “خادمین یهوه” نیز هست که در زمان ما می‌میرند. در صفحۀ ۷۲ و ۷۳ کتابِ انگلیسیِ “کتاب‌مقدس واقعاً چه تعلیم می‌دهد؟” که کتاب رسمی اصول اعتقادات این فرقۀ منحرف است، چنین آمده: “اما چه اتفاقی خواهد افتاد برای کسانی که یهوه را خدمت یا اطاعت نکردند، زیرا چیزی در بارۀ او نشنیده بودند؟ این میلیاردها افراد ناعادل فراموش نخواهند شد. ایشان نیز در روز قیامت زنده خواهند شد و فرصت خواهند یافت تا خدای واقعی را بشناسند و او را خدمت کنند. در طول دوره‌ای هزار ساله، مردگان زنده خواهند شد و فرصت خواهند یافت تا به مردمان مؤمنی بپیوندند که بر روی زمین، یهوه را خدمت می‌کنند. این زمانی فوق‌العاده خواهد بود. این همان دوره‌ای است که کتاب‌مقدس آن را روز داوری می‌نامد.” یعنی طبق این عقیده، کسانی نیز که خدا را در طول زندگی فعلی‌شان نشناخته‌اند، فرصت شناخت او را خواهند داشت.
اما عقیدۀ شاهدان یهوه در مورد روز قیامت به همینجا ختم نمی‌شود. به دنبالۀ مطلب از همین کتاب توجه کنید. می‌گوید: “آیا این بدان معنی است که هر انسانی که زندگی کرده، زنده خواهد شد؟ نه. کتاب‌مقدس می‌گوید که بعضی از مردگان در جهنم خواهند بود. جهنم نام خود را از زباله‌دانی‌ای خارج از اورشلیم اخذ کرده که یهودیان، اجساد مردگان را در آنجا می‌سوزاندند. مردگانی که اجسادشان در آنجا افکنده می‌شد، در نظر یهودیان لیاقت دفن شدن و رسیدن به روز قیامت را نداشتند. لذا جهنم نماد مناسبی است برای نابودی ابدی . . . خدا کسانی را که می‌داند شریر هستند و مایل به تغییر نمی‌باشند، هیچ‌گاه زنده نخواهد کرد.”.
بله، شاهدان یهوه اعتقاد دارند که اکثریت انسان‌ها در روز قیامت زنده خواهند شد و بر روی همین زمین که تبدیل به بهشت خواهد شد زندگی خواهند کرد، حتی آنهایی که در زندگی فعلی، به خدا ایمان نداشته‌اند. عدۀ کمی که فقط خدا می‌داند هیچ گاه ایمان نمی‌آورند، اصلاً زنده نخواهند شد. به این ترتیب، شاهدان یهوه اعتقاد به جهنم ندارند، چون کسی به آنجا نخواهد رفت.
اما این عقیده دقیقاً بر خلاف تعلیم خداوندگارِ ما عیسی مسیح و رسولان او است. مسیح واضحاً چنین فرمود: “و از این تعجب مکنید، زیرا ساعتی می‌آید که در آن جمیع کسانی که در قبور می‌باشند، آواز او (یعنی مسیح) را خواهند شنید و بیرون خواهند آمد. هر که اعمال نیکو کرد، برای قیامت حیات و هر که اعمال بد کرد، به‌جهت قیامت داوری.” (انجیل یوحنا ۵:۲۷-۲٨).
در انجیل متی ۲۵:۳۱-۴۶، خداوندگارِ ما مسیح در مورد نحوۀ داوری انسان‌ها در روز داوری سخن گفت. در آخر، فرمود: “ایشان (یعنی بدکاران) در عذاب جاودانی خواهند رفت، اما عادلان در حیات جاودانی.”. این آیۀ بسیار روشن می‌فرماید که بدکاران دچار عذاب جاودانی خواهند شد. اما باز شاهدان یهوه این آیه را در ترجمۀ خودشان دستکاری کرده‌اند و به‌جای “عذاب جاودانی”، نوشته‌اند “بریده‌شدگی”. چقدر غم‌انگیز! انحراف تا چه حد! اما خوشبختانه، شاهدان یهوه هنوز ترجمۀ خاص خودشان را به فارسی تهیه نکرده‌اند و از ترجمۀ قدیمی فارسی استفاده می‌کنند.
در کتاب مکاشفه که کتاب محبوب شاهدان یهوه است، در فصل بیستم، به روز داوری اشاره می‌کند. در آیۀ ۱۰ می‌فرماید: “و ابلیس که ایشان را گمراه می‌کند، به دریاچۀ آتش و کبریت انداخته شد، جایی که وحش و نبی کاذب هستند؛ و ایشان تا ابدالآباد شبانه‌روز عذاب خواهند کشید.”. این سرنوشت شیطان و دستیاران او است. اما درست در آیات بعدی، یعنی در آیات ۱۱ تا ۱۵، شرح می‌دهد که همۀ مردگان زنده خواهند شد و مورد داوری قرار خواهند گرفت. کارهای مردگان از روی “دفتر حیات” قضاوت خواهد شد. در آخر، در آیۀ ۱۵ می‌فرماید: “و هر که در دفتر حیات مکتوب یافت نشد، به دریاچۀ آتش افکنده گرديد.”. یعنی هر کس نامش در دفتر حیات نباشد، به همان جایی انداخته خواهد شد که شیطان و همدستاش در آن قرار دارند و همراه او تا ابد، شبانه‌روز عذاب خواهند کشید. البته یوحنای رسول این نکات را به زبان تمثیلی می‌نویسد. منظورش جایی است که شیطان و همۀ انسان‌هایی که پیروِ او بوده‌اند تا ابد عذاب خواهند کشید. همۀ اینها نشان می‌دهد که به‌فرمودۀ مسیح، هم نیکان زنده خواهند شد و هم بدان. نیکان به سعادت روحانی و ابدی خواهند رفت، و بدان به عذاب روحانی و ابدی.
تا اینجا به اعتقاد شاهدان یهوه در بارۀ قیامت اول اشاره کردیم، قیامتی که بر روی همین زمین اتفاق خواهد افتاد، زیرا به عقیدۀ آنها، همین زمین تبدیل به بهشتِ برین خواهد شد. اما فرقۀ انحرافی شاهدان یهوه به یک قیامت دیگر نیز اعتقاد دارند که در آسمان رخ خواهد داد. این مسأله در صفحات ۷۳ و ۷۴ کتاب رسمی اصول اعتقاداتشان آمده. به‌طور خلاصه، اینها بر اساس کتاب مکاشفه ۱۴:۱، اعتقاد دارند که صد و چهل و چهار هزار نفر از برگزیدگان خاص خدا، بلافاصله بعد از مرگ، در آسمان به قیامت خواهند رسید و مانند خودِ عیسی مسیح که قیام کرد و به آسمان رفت، اینها نیز در آسمان زندگی خواهند کرد. طبق نظر شاهدان یهوه، این گروهِ ۰۰۰ر۱۴۴ نفری، شامل رسولان مسیح و پیروان شاهدان یهوه در دورۀ معاصر می‌شود. اینها به‌محض اینکه بمیرند، در آسمان زنده خواهند شد و با مسیح بر عالم روحانی در آسمان و بر مردم قیام‌کردۀ روی زمین فرمانروایی خواهند کرد. اما اکثریت انسان‌ها، از جمله اکثریت پیروان شاهدان یهوه، بر روی همین زمین که بهشت خواهد شد به قیامت خواهند رسید. تازه، برای اینکه این اکثریت به بهشتِ روی زمین وارد شوند، باید تلاش بسیار کنند و خانه به خانه بروند و فرقۀ خود را تبلیغ کنند.
درست است که در کتاب مکاشفه به یک گروهِ ۰۰۰ر۱۴۴ نفری اشاره شده، اما اصلاً مشخص نیست اینها دقیقاً چه کسانی و متعلق به چه زمانی هستند. اولاً که در کتاب مکاشفه ۷:۱-۸ مشخص شده که اینها متعلق به قوم یهود هستند و از هر قبیله ۰۰۰ر۱۲ نفر انتخاب و مُهر می‌شوند. ثانیاً طبق نظر بعضی از کلیساهای پروتستان، این اتفاق، یعنی مُهر شدنِ این عده از قوم یهود، بعد از بازگشت مسیح به‌منظور ربودن کليسا اتفاق خواهد افتاد یعنی زمانی که ایماندارانِ مرده و زندۀ مسيحی به آسمان ربوده شده‌اند و دنیا در مصیبتِ عظیمی به‌سر می‌برد. ثالثاً باید به‌طور کلی قبول کرد که کتاب مکاشفه کتاب بسیار سختی است و امور مربوط به آخرت را به زبان تمثیلی بیان می‌کند، طوری که اکثر مفسرینِ بی‌طرف، نمی‌دانند وقایع مختلفی که در آن ذکر شده، در چه زمانی و به چه نحوی اتفاق خواهد افتاد. در چنین شرایطی، شاهدان یهوه، این گروهِ ۰۰۰ر۱۴۴ نفری را فقط به رهبران و بزرگان خودشان نسبت می‌دهند. واقعاً که حیرت‌انگیز است! چطور ممکن است نکته‌ای را که در هیچ جای دیگری از کتاب‌مقدس بـه آن اشاره نشده، اینقدر قاطعانه تفسیر کرد و بر اساس آن، تعلیمی به این مهمی تدوین نمود؟
اما باز مسأله به همینجا ختم نمی‌شود. فرقۀ انحرافی شاهدان یهوه به فصل دوازدهم کتاب مکاشفه، آيات ۱۰ و ۱۲ استناد می‌کنند که می‌فرماید: “و آوازی بلند در آسمان شنیدم که می‌گوید: اکنون نجات و قوت و سلطنتِ خدای ما و قدرت مسیحِ او ظاهر شد، زیرا که آن مدّعی برادرانِ ما (یعنی شیطان) که شبانه‌روز در حضور خدای ما بر ایشان دعوی می‌کند، به زیر افکنده شد . . . از این جهت، ای آسمانها و ساکنان آنها شاد باشید. وای بر زمین و دریا، زیرا که ابلیس به نزد شما فرود شده است با خشم عظیم، چون می‌داند که زمانی قلیل دارد”. یعنی اینکه “در مقطعی از زمان” شیطان و فرشته‌های او از آسمان اخراج شده، به زمین انداخته خواهند شد و دنیا دچار مصائب فراوان خواهد گردید.
اما این “مقطع زمانی” که شیطان به زمین انداخته خواهد شد، کِی خواهد بود؟ دهها سال پیش، رهبران فرقۀ انحرافی شاهدان یهوه با کنار هم قرار دادنِ بعضی آیات از کتاب دانیال و از کتاب مکاشفه، به این نتیجه رسیدند که از زمان ویرانی اورشلیم به‌دست نبوکدنصر، پادشاه بابل، در ماه اکتبر سال ۶۰۷ قبل از میلاد، باید ۲۵۲۰ سال بگذرد تا مسیح به سلطنت خود برسد. با جمع و تفریق‌های پیچیده، این رهبرانِ شاهدان یهوه به این نتیجه رسیدند که زمان آغاز سلطنت مسیح، ماه اکتبر سال ۱۹۱۴ بوده است. به گفتۀ شاهدان یهوه، مسیح از سال ۱۹۱۴ به سلطنت رسید و شیطان و فرشته‌هایش به زمین انداخته شدند. این همان مقطع زمانی است که پرسیده بودیم. در واقع، الآن ملکوت خدا آغاز شده، ولی در آسمان. اما چون شیطان الآن بر روی زمین عمل می‌کند، دنیا در وضع اسفباری به‌سر می‌برد. شاهدان یهوه تمام مصائب امروزی را نتیجۀ همین امر می‌دانند. غافل از اینکه در تمام طول تاریخ، همۀ این مصائب گریبانگیر بشر بوده است. به اعتقاد شاهدان یهوه، این دورۀ مصیبتْ کوتاه خواهد بود، زیرا در همان آیه‌ای که از فصل دوازدهم کتاب مکاشفه ذکر کردیم، شیطان “می‌داند که زمانی قلیل دارد.”.
ملاحظه می‌فرمایید که شاهدان یهوه چه اعتقادات پیچیده‌ای دارند؟ لازم است در اینجا عقاید ایشان را در بارۀ قیامت مردگان جمع‌بندی کنیم. به اعتقاد ایشان، انسان روح ندارد. وقتی مرد، تا روز قیامت نه به جایی می‌رود و نه چیزی احساس می‌کند. در روز قیامت که به نظر آنها خیلی زود اتفاق خواهد افتاد، نیکان به قیامت خواهند رسید و زنده خواهند شد و بر روی همین زمین که تبدیل به بهشت می‌شود، زندگی شادی خواهند داشت. به‌همراه آنان، کسانی نیز که فرصت شناخت یهوه را نداشتند، زنده خواهند شد و هدایت خواهند پذیرفت. کسانی که بدکار بودند و یهوه می‌داند که به هیچ وجه هدایت نخواهند پذیرفت، اصلاً زنده نخواهند شد. در نتیجه جهنمی هم وجود نخواهد داشت. اما یک نوع قیامت دیگر نیز وجود دارد که متعلق به ۰۰۰ر۱۴۴ نفر است. این گروه شامل رسولان مسیح و رهبران شاهدان یهوه خواهد بود. اینها به‌محض مردن، چشم در آسمان خواهند گشود و با مسیح سلطنت خواهند کرد. مسیح نیز در ماه اکتبر سال ۱۹۱۴ به سلطنت رسیده و ملکوت خدا را شروع کرده است. الآن شیطان، خشمگین، بر روی زمین عمل می‌کند و انواع مصائب را پدید می‌آورد، تا زمانی که روز قیامت فرا برسد. در آن هنگام، همه شاد و خرم بر روی زمین زندگی خواهند کرد و آن ۰۰۰ر۱۴۴ نفر نیز در آسمان و بر زمین با مسیح سلطنت خواهند کرد.
متأسفانه باید گفت که فرقۀ انحرافی شاهدان یهوه، همۀ این اعتقادات را با استفادۀ نادرست از آیات کتاب‌مقدس به‌دست آورده‌اند. ایشان آیاتی را که ربطی به هم ندارند، در کنار هم قرار می‌دهند و به هم مرتبط می‌سازند و تعلیم عجیب و غریبی ابداع می‌کنند.
اما مسیحیان، در مورد آخرت و روز قیامت چه نظری دارند؟ همانطور که در بخش اول گفتیم، مسیحیان واقعی عقیده دارند که مسیح هر لحظه ممکن است باز گردد. مسیح خودش فرمود که از آن روز و ساعت هیچ‌کس خبر ندارد، جز خدای پدر در آسمان. برای همین او به پیروانش سفارش کرد که همیشه آماده باشند. پولس رسول در مورد این بازگشت غیر‌منتظره، در رسالۀ اول تسالونیکیان ۴:۱۶-۱۷ چنین می‌فرماید: “زیرا خودِ خداوند (یعنی مسیح) با صدا و با آواز رئیس فرشتگان و با صور خدا از آسمان نازل خواهد شد و مردگانِ در مسیحْ اول خواهند بر خاست. آنگاه ما که زنده و باقی باشیم، با ایشان در ابرها ربوده خواهیم شد تا خداوند (یعنی مسیح) را در هوا استقبال کنیم، و همچنین همیشه با خداوند خواهیم بود.”. بله، ما اعتقاد داریم که مسیح به‌طور غیر‌منتظره باز خواهد گشت. در آن زمان، مؤمنینی که مرده‌اند، زنده خواهند شد. مؤمنینی نیز که زنده‌اند، به‌همراه آنها در ابرها به آسمان ربوده خواهند شد و مسیح را در آسمان استقبال خواهند کرد. در انتها هم، روز داوری نهایی خواهد بود و بقیۀ مردگان زنده خواهند شد و بر اساس اعمالشان مورد داوری قرار خواهند گرفت. ایمانداران نیز تا ابد به‌همراه مسیح سلطنت خواهند کرد. این امیدِ مبارک ما مسیحیان است.