آیا مرتباً درخواستهای خود را به حضور خدا می‌آوریم؟

برای داوود نبی، دعا و همصحبتی با خدا بسیار اهمیت داشت. او دعا می‌کرد و برای خدا انتظار می‌کشید. می‌فرماید: “آه ای خداوند، به سخنانم گوش فرا ده و ناله‌ام را ملاحظه فرما. ای پادشاهم و ای خدایم، به صدای فریادم توجه کن، زیرا به تو دعا می‌کنم. خداوندا، صبحگاهان صدای مرا می‌شنوی؛ بامدادان، استدعایم را به حضورت می‌آرایم و انتظار می‌کشم.” (مزمور ۵: ۱- ۳). آیا پی‌در‌پی دعا می‌کنيم و برای خدا انتظار می‌کشیم؟