آن مسيحی که از بهر ما بنده شد
مُرد و برخاست و ما را رهاننده شد
کلام خدا در‌بارۀ عيسی مسيح و واقعيت مرگ و قيام او، چنين می‌فرمايد: “او به‌خاطر گناهان ما تسليم مرگ گرديد و به‌جهت پارسا شمرده شدنِ ما (عادل شدن ما)، از مردگان برخيزانيده شد.” (انجيل مقدس، روميان فصل چهارم، آيۀ ۲۵)
عيد بزرگ قيام عيسی مسيح از مردگان، بر شما مبارک باشد
دوستداران شما در راديو مژده
عيسی مسيح، روز جمعه بر صليب مرد و در همان روز دفن گرديد. روز شنبه، قبر عيسی مهروموم شد و نگهبانانی برای محافظت از قبر گماشته شدند. اما، روز يکشنبه صبح خيلی زود، عيسی روحاً و جسماً از مردگان برخاست و خود را زنده بر دوستداران و شاگردانش ظاهر نمود.
…
قيام مسيح، هم ذات الهی او را ثابت می‌نمايد و هم اعتبار پيشگويي‌های عهد عتيق را به ثبوت می‌رساند. به خاطر واقعيت قيام مسيح از مردگان، ايماندارانِ به مسيح می‌توانند مطمئن باشند که در موقع بازگشت او، با بدنی جاودانی از مردگان برخواهند خاست و برای هميشه با خدا خواهند زيست.
…
چون قيام و برخاستن عيسی مسيح از مردگان، حقيقتی غير قابل انکار است، همۀ ايماندارانِ واقعی او نيز همانند او قيام خواهند کرد و برای هميشه در حضور خدا خوشبخت و سعادتمند خواهند زيست.
…
اگرچه، کفن عيسی که از پارچه‌های کتانی نوار مانند و آغشته به مواد مختلف تشکيل شده بود، سفت و محکم بر جسد او چسبيده بود و هرچند، سنگ بزرگ مهر و موم شده‌ای بر مقبرۀ عيسی قرار داشت و نگهبانان مقبره را نگهبانی می‌کردند، اما عيسی کفن و قبر را خالی گذاشت و از مردگان قيام نمود.
…
هرچند در غم از دست دادن عيسی، دوستداران و پيروان او گریستند. اما وقتی او را زنده دیدند، شاد و خوشحال شدند. قیام مسیح از مردگان، برای ما پیام تسلی و امید و پیروزی به‌همراه دارد.
…
دنیای ما همواره کوشیده که با واقعیت زنده شدن مسیح مبارزه کند، اما پیروان او بارها او را زنده دیدند و از افرادی ترسو به اشخاصی شجاع تبدیل شدند و زندگی‌شان دگرگون شد. امروز هم، زندگی دگرگون شدۀ پیروان مسيح، بر اين واقعيت شهادت می‌دهد که او زنده است.
…
تمام فرضيه‌های نامعتبر ونادرستی که در بارۀ مرگ و قيام عيسی ارائه شده‌اند، کاملاً با شهادت مستند کلام خدا و تاريخ و شاهدان حقيقت‌گو مغايرت دارند. بنا‌براين، برای نجات از گناه و داشتن زندگی جاويد با خدا، بايستی به واقعيت مرگ عيسی بر صليب و قيام و رستاخيز او از مردگان، ايمان داشته باشيم.
…
ما انسانها ذات گناهکار را از آدم به ارث برده‌ايم و مزد گناه موت است. اما وقتی انسان گناهکار، از راه ايمان، با مسيح که از مردگان قيام نمود و زنده است متحد می‌گردد، صاحب نعمت حيات جاودانی می‌شود.
…
