هر خیابانِ تمیزی که وسائل نقليه و عابر پیاده از آن عبور می‌کند، بار دیگر کثیف می‌شود. شنیده‌ام که در کشور کرۀ جنوبی، برای اینکه پایتختْ همیشه تمیز باشد، شهرداری در زیر خطِ وسطِ خیابانها لوله‌کشی کرده تا در فواصل معینی از روز، خیابانها مرتباً شسته شوند و همیشه پاک و تمیز بمانند.
انسان وقتی به مسیح ایمان می‌آورد، با خون مقدس او که بر صلیب ریخته شد، شسته و پاک می‌شود. اما از آنجا که ما در دنیایی سقوط‌کرده زندگی می‌کنیم و با محیطی پر از گناه و شرارت و ظلم و دروغ در تماس هستیم، نیاز به شستشوی مجدد پیدا می‌کنیم، پس لازم است که روزانه با خون مسیح شسته شویم. خوب است که چشمان خود را بشوییم تا زیباتر نگاه کنیم؛ دل خود را بشوییم تا زیباتر دوست بداریم؛ ذهن خود را بشوییم تا زیباتر فکر کنیم و . . .!
مسیح در شب آخر، وقتی با فروتنی پاهای شاگردان خود را می‌شست، با حیرت و مخالفتِ پطرس روبرو شد. پس به او فرمود: “تا تو را نشویم، سهمی با من نخواهی داشت.” (انجیل یوحنا ۱۳:۸). بیایید هرروزه با داوودِ پیامبر همصدا شویم و دعا کرده، به خدا بگوییم: “مرا شست و شو کن تا از برف سفیدتر گردم.” (مزمور ۵۱:۷).