اخيراً با دوستانی که بهتازگی با آنها آشنا شده بودیم، به یک سفر تفریحی یک روزه رفتیم. در این جمع، افرادی بودند که هر کدام وقتی صحبت میکردند، از لهجهشان میتوان حدس زد که متعلق به کدام منطقۀ ايران هستند. بعضیها اهل جنوب بودند، بعضیها اهل شمال. برخی حتی رنگ پوست یا چهرهشان نشان میداد که از کجای ايران هستند.
ناگهان به یاد این مطلب افتادم که عيسی مسيح، ايماندارانِ خود را “نمک و نور” جهان معرفی میکند. صرفنظر از لهجه و رنگ پوست، همگی ما در این جمع، مسیحی و پيروان مسيح بوديم. با خودم فکر کردم، حالا هر یک از ما چطور باید باشیم که در هر کجای دنيا که هستيم نه فقط با مردم دنيا متفاوت باشيم بلکه تأثيرات خوب و مثبتی بر اطرافيانمان بگذاريم! سخنان و رفتار و اعمالِ مسيحيانِ واقعی چگونه بايستی باشد که دیگران ما را متفاوت دیده، بدانند که ما در اين دنيای از لحاظِ روحانی تاريک و بینمک، نور و نمک هستیم! میدانم که این کارِ آسانی نیست، اما روحالقدس به ما ايماندارانِ به مسيح داده شده که از او کمک و قوت لازم را دريافت کنيم و در اين جهان “تأثيرگذار” باشيم.
خوب است پيوسته بهخاطر داشته باشيم که مسيح ما را خوانده و از ما انتظار دارد که : “نمک و نور جهان” باشيم (متی فصل ۵: آيات ۱٣-۱۴ ).