نمی‌دانم آیا شما هرگز افسردگی را تجربه کرده‌اید یا نه! امیدوارم هیچ‌گاه دچار این بیماری نشده باشید، البته منظورم “افسردگی بالینی” است، نه آن حالت دلمردگی که در ایران، معمولاً جمعه غروب‌ها همه دچارش می‌شوند!
عجیب اینست که در کتاب‌ِ مقدس مسیحیان، چندین بار به این حالت اشاره شده است. حتی مردان خدا در مقاطعی از زندگی و خدمتشان، این را تجربه کرده‌اند. به‌عنوان نمونه، سرایندۀ مزمور می‌فرماید: “ای جان من، چرا افسرده‌ای؟ چرا در اندرونم پریشانی؟ بر خدا امید دار، زیرا که او را باز خواهم ستود؛ او را که رهانندۀ من و خدای من است.” (مزمور ۴۲: ۵). من می‌توانم قویاً شهادت بدهم که یگانه راه رهایی از افسردگی، همان است که سرایندۀ مزمور، تحت الهام روح‌القدس بیان داشته، و آن اینکه باید بر خدا امید بداریم، زیرا او رهانندۀ ما است. آمین!