جالب است که بعضی از ثروتمندان بیش از تنگدستان نگرانی مالی دارند! می‌پرسید چرا؟ چون یا نگران هستند که چگونه به دارایی خود بیفزایند، یا اینکه به چه ترتیب، از آنچه اندوخته‌اند، محافظت کنند و يا در آينده دارايی شان چه خواهد شد! معمولاً دولتمندان خسیس‌تر از فقیران هستند و این عجیب است!
عیسی مسیح در مَثَل برزگر، فرمود که مقداری از بذرها در ميان خارها افتادند. در تشریح این مَثَل، خارها را “نگرانیهای این دنیا و فریبندگی ثروت و هوسِ چیزهای دیگر” خواند (مرقس ۴: ۱۹). همۀ ما، چه غنی و چه فقیر، ممکن است با نگرانیهای مالی دست به گریبان باشیم.
پولس رسول با هدايت روح خدا به ثروتمندان چنین اندرز می‌دهد: “ثروتمندان این دنیا را حکم نما که متکبّر نباشند و بر مال ناپایدار دنیا امید مبندند. بلکه امیدشان بر خدا باشد . . . آنان را امر کن که نیکویی کنند و در کارهای خیر دولتمند بوده، سخاوتمند و گشاده‌دست باشند.” (اول تیموتائوس ۶: ۱۷-۱۸). مسیح نیز به ما می‌فرماید: “پس نگران نباشید و نگویید چه بخوریم یا چه بنوشیم و یا چه بپوشیم. زیرا اقوام بت‌پرست در پی همۀ این‌گونه چیزهایند، اما پدر آسمانی شما می‌داند که بدین همه نیاز دارید. بلکه نخست در پی پادشاهی خدا و عدالت او باشید، آنگاه همۀ اینها نیز به شما عطا خواهد شد. پس نگران فردا مباشید،” (متی ۶: ۳۱-۳۴).