به‌تازگی، یک خبر ورزشی توجهم را خیلی جلب کرد. با اینکه این خبر ارتباطی با ورزش ایران نداشت، اما به دلیل نکتۀ حساسی که در آن بود، فیلم این گزارش را نگاه کردم.
بازی در داخل انگلستان بود، بین تیم منچستر یونایتد و منچستر سیتی. در طول این مسابقۀ فوتبال، وقتی قرار شد یکی از بازیکنان منچستر سیتی که رنگین‌پوست بود، “کورنِر” بزند، بعضی از تماشاچیان به طرف او اشیائی پرتاب کردند و ناسزاهای نژادپرستانه به او دادند. این کار باعث بروز جنجالی در استادیوم شد و حتی یک مرد ۴۱ ساله نیز به‌خاطر تحریک اطرافیانش، بازداشت شد.
این اتفاق برایم خیلی عجیب بود. ما اکنون وارد سال نوِ میلادی می‌شویم، سال ۲۰۲۰. با گذشت قرن‌ها تلاش در کشورهای غربی و متمدن، آیا آنها هنوز درگیر نژادپرستی هستند؟ با چنین اتفاقاتی، معلوم است که نژادپرستی مانند آتش زیر خاکستر هنوز هم وجود دارد. حکومت‌های این کشورها تلاش زیادی می‌کنند تا مانع از این گونه نژادپرستی‌ها بشوند، اما گویا هنوز راه بسیاری پیش رو داریم. و این در حالی است که خداوند در کلام مقدسش بارها و بارها فرموده که خدای همۀ انسان‌هاست، فارغ از رنگ پوست و نژاد و موقعیت اجتماعی. این موانع به‌طور خاص با ظهور عیسای مسیح برداشته شده است. پولس رسول این حقیقت را بسیار زیبا بیان کرده، می‌فرماید: “در مسیحْ عیسی، شما همه به واسطۀ ایمان، پسران خدایید . . . دیگر نه یهودی معنی دارد نه یونانی، نه غلام نه آزاد، نه مرد نه زن، زیرا شما همگی در مسیحْ عیسی یکی هستید.” (غلاطیان ۳: ۲۶ و ۲۸). دعا کنیم که در این سال جدید، قدم دیگری در راه رفع نژادپرستی برداریم. آمین.