این روزها، خبرهایی پریشان‌کننده از احتمال وقوع جنگها و نابسامانی‌ها به گوش می‌رسد. یقین دارم که نه‌تنها من، بلکه اکثر مردم از خود و يا از دیگران می‌پرسند: “بالاخره کنترل امور این دنیا در دست کیست؟”
به یاد این آیه در کتاب مکاشفه، آخرین بخش از کتاب‌مقدس افتادم. این آیه برای من، هم دلگرم‌کننده است، و هم بسیار تکان‌دهنده. می‌فرماید: “آنگاه تخت بزرگ و سفیدی دیدم، و کسی را که بر آن نشسته بود. آسمان و زمین از حضور او می‌گریختند و جایی برای آنها نبود.” (کتاب مکاشفه ۲۰: ۱۱).
بله، کنترل کامل در دست خداوندی است که “آسمان و زمین از حضور او می‌گریختند”. این خداوند گرچه بی‌نهایت مهربان است، اما در ضمن، آنقدر پرهیبت است که هیچ مخلوقی را تاب ایستادن در حضور او نیست. کنترل عالم هستی در دستان اوست! خدا بخاطر محبت عظيم خود، پسر یگانه‌اش عيسی مسيح را برای نجات ما انسان‌ها فرستاد که بر صليب قربانی شود و جريمۀ گناهان ما را به‌وسيلۀ خون ريخته شده‌اش بپردازد. اما عيسی مسيح، پس از مرگ، روحاً و جسماً از مردگان برخاست و زنده است و داور جهانيان خواهد بود. اگر در تمام طول تاریخ بشریت، شاهد ظلم و بی‌عدالتی و بلایای طبیعی هستیم، علتش را باید در صبر و شکیبایی خدا به‌منظور توبه و بازگشت انسان‌ها بجوییم، و نه در بی‌تفاوتی او. اما زمان داوری فرا خواهد رسید و در آن هنگام، عدل و انصاف به‌طور مطلق اجرا خواهد شد و بدکاران و ستمکاران به سزای اعمال بدشان خواهند رسید. باورکردن این امر نیازمند ایمان است، ایمانی که به معنی اطمينان داشتن به چيزهايی است که به آن اميدواريم و اعتقادی است به چيزهايی که نمی‌بينيم. پس ایمان بداریم که کنترل در دستان چنین خدای مقتدری است!