وقتی شبها، پیش از رفتن به بستر خواب، اخبار را در اینترنت می‌خوانم، دچار غم و اندوه می‌شوم. کشور سوریه تقریباً تماماً ویران شده، صدها هزار نفر از مردمش کشته شده‌اند و میلیون‌ها نفر آواره گردیده‌اند. بسیاری از مردم دنیا می‌پرسند که اگر خدا مهربان است، پس چرا اجازه می‌دهد چنین فجایعی رخ دهد؟
کتاب‌مقدس راز این نکته را می‌گشاید. خدا در ابتدا انسان را پاک و نيک آفرید تا بر طبیعت و جانداران سلطنت کند. به بیانی دیگر، انسان نایب‌السلطنۀ خدا بود. اما همین انسان که به صورت و شباهت خدا آفریده شد، به جبهۀ “دشمن خدا”، یعنی شیطان، پیوست، سلطنت بر دنیا را به او سپرد، و اصرار دارد طبق خواست شریرانۀ او عمل کند.
همین جنگهای ویرانگر و مرگباری که در خاورمیانه جریان دارد، از سوی ممالکی به راه افتاده‌اند که هدفشان دستیابی به منافع اقتصادی است. اگر خدا بخواهد جلوِ تمام این فجایع و ظلم‌های انسانها را در تمام طول تاریخ بگیرد، در واقع گویی باید قدرت تسلط و سلطنتی را که خودش به انسان بخشید، پس بگیرد. ما انسانها فاجعه به بار می‌آوریم و انتظار داریم که خدا جلوِ کار خودِ ما را بگیرد. اما یک روز، و امیدوارم بزودی، خدا این کار را خواهد کرد، زمانی که مسیح از آسمان بازگردد و پادشاهی عادلانۀ خدا را بر زمين برقرار سازد. یوحنای رسول می‌فرماید: “تمامی دنیا در آن شریر (یعنی شیطان) لمیده است.” (اول یوحنا ۵: ۱۹). آیا باید از خدا انتظار داشته باشیم که مرتباً هر بار که فاجعه به‌پا می‌کنیم، خطای ما را اصلاح کند؟ آیا این منطقی است؟ اما کاری که در زمان حال می‌توانیم انجام دهیم، اینست که عنان قلب و زندگی خودمان را به این خدای مهربان بسپاریم. خدايی که در عيسی مسيح بهطور کامل ظاهر شد و توسط مسيح، هديۀ نجات و رستگاری و رهايی از چنگ شيطان را برای ما انسانها فراهم نمود. آیا شما به عيسی مسيح روی آورده‌ايد؟