به کجا چنین شتابان؟
وقتی از خانه بیرون میروم، وقتی سوار اتوبوس یا قطار میشوم، یا وقتی به مرکز شهر میروم، جمعیت انبوهی را میبینم که همه در ظاهر بهدنبال چیزی میدَوَند. اما چه چیز؟ من هم جزو اینها هستم. ما همگی شتابان میدَویم. همۀ ما بهدنبال یک لقمه نان میدویم، و باید هم چنین کنیم. اما آیا از زحمت و محنتی که در این راه میکشیم، بهرۀ درست و لذت لازم را میبریم؟
…