رادیو مژده

خواندنی‌ها

بامبوی چینی

قرار بود امروز در کلیسا جشن یک سالگی کلاس جوانان را با هم برگزار کنيم. دختران و پسران جوانی حضور داشتند که وقتی به آنها فکر می‌کردم، می‌دیدم چقدر نسبت به یک سال گذشته، رشد کرده‌اند و چقدر در ایمانشان بالغ‌تر شده‌اند.

فرزندان نور

اخيراً با دوستانی که به‌تازگی با آنها آشنا شده بودیم، به یک سفر تفریحی یک روزه رفتیم. در این جمع، افرادی بودند که هر کدام وقتی صحبت می‌کردند، از لهجه‌شان می‌توان حدس زد که متعلق به کدام منطقۀ ايران هستند. بعضی‌ها اهل جنوب بودند، بعضی‌ها اهل شمال. برخی حتی رنگ پوست یا چهره‌شان نشان می‌داد که از کجای ايران هستند.

یک لیوان بیشتر!

سالها پیش در مؤسسه‌ای کار می‌کردم که عدۀ زیادی در آن مشغول به کار بودند. در آشپزخانه، در قسمت ظرفشویی، نوشته‌ای به دیوار چسبانده بودند که از افراد می‌خواست لیوانهای چای خود را شخصاً بشویند و آن را در ظرفشویی نگذارند تا دیگران آن را بشویند.

یک حسادت عجیب!

در دورۀ کودکی من، فیلم‌های عظیمی ساخته می‌شد با مضامینی از کتاب‌مقدس. یکی از این فیلم‌ها که در دورۀ نوجوانی‌ام مرا شدیداً تحت تأثیر قرار داد، فیلم عظیم و فراموش‌نشدنی “ده فرمان” است. گرچه بعد از آن، بارها و حتی اخیراً هم فیلم‌هایی بر اساس زندگی موسی ساخته شده، اما هیچ‌یک نتوانست جای “ده فرمان” سال ۱۹۵۷ را بگیرد.

فکر ما کجا است؟

برای من، گاهی درک بعضی از فرمایشات پولس رسول دشوار بوده است. نمونه‌ای از آن، این آیه است که می‌فرماید: “. . . به آنچه در بالاست دل ببندید، آنجا که مسیح به دست راست خدا نشسته است. به آنچه در بالاست بیندیشید، نه به آنچه بر زمین است.

چرا لازم بود عیسی جسماً زنده شود؟

امسال نيز مسیحیان عید قیام مسیح را در نقاط مختلف جهان جشن می‌گیرند. متأسفانه بسیاری از کسانی که به‌ظاهر مسیحی هستند، نمی‌دانند این عید به منظور گرامی‌داشت چه رویدادی برگزار می‌گردد. اما ايمانداران واقعی مسيحی که زندگی خود را به مسیح سپرده‌اند و او را پيروی می‌کنند،

نوروزی حقیقی

چه سعادتی است برای ما ایرانیان و مردمان کشورهای مجاور، که سال نو را با آغاز بهار شروع می‌کنیم، با “نو شدنِ” طبیعت. خوب به یاد دارم که در کودکی، زمانی که تهران خلوت بود، در روز اول نوروز به دیدار بزرگان فامیل می‌رفتیم.

در انتظار بهار

 از پنجره به بیرون نگاه می‌کنم، زمین یکباره رنگ سبز به‌خود گرفته و جوانه‌های نازک و براق از سرشاخه‌های درختان بیرون زده‌اند. انگار نه انگار که همین دیروز، زمین، خشک و یخ‌زده بود و درختان به‌سان مرده‌ای در میان هوای مه‌آلود، در زیر برف قد خم کرده بودند.