ما مسيحيان اعتقاد داریم که چون مسیح بجای ما بر صليب قربانی شد، دیگر نیازی نداریم به خدا قربانی تقدیم کنیم. اما ببینید کلام خدا چه می‌فرماید: “پس بیایید به واسطۀ عیسی قربانیِ سپاس را پیوسته به خدا تقدیم کنیم. این قربانی، همان ثمرۀ لبهایی است که به نام او معترفند.
از نیکویی کردن و سهیم نمودن دیگران در آنچه دارید غفلت مورزید، زیرا خدا از چنین قربانیها خشنود است.” (عبرانیان ۱۳: ۱۵-۱۶). آیا این دو نوع قربانی را به خدا تقدیم می‌کنیم؟