همۀ ما در مقطع‌هایی از زندگی، ممکن است چنان نااميد و درمانده شویم که احساس کنیم بر زمین افتاده‌ايم و دیگر امیدی برای ما نیست.
در چنین مواقعی، شیطان که دشمن اصلی ماست، از نااميدی و افتادن ما شادی می‌کند. اما کلام خدا می‌فرماید: “ای دشمن من بر من شادی مکن، زیرا اگرچه بیفتم، بر خواهم خاست، و اگرچه در تاریکی بنشینم، خداوند نور من خواهد بود.” (میکاه ۷: ۸). برای همۀ افتادگان، امید هست زيرا عيسی مسيحِ زنده، اميد پايدار ايماندارانِ خود می‌باشد.