در روزگاران گذشته، “بنده” کسی بود که فقط میبایست خواست “اربابش” را انجام دهد. پولس رسول، به مسيحيان میفرماید: “حال که از گناه آزاد گشته و بندگان خدا شدهاید، ثمری که میبرید نیل به تقدّس است که به حیات جاویدان میانجامد. زیرا مزد گناه مرگ است، امّا عطای خدا حیات جاویدان در خداوندِ ما مسیحْ عیساست.” (رومیان ۶: ۲۲- ۲۳). شما بندۀ که هستید؟ آيا بندۀ گناه هستيد يا بندۀ خدای حقيقی که در مسيح بهطور کامل ظاهر گشت؟