وقتی اوضاع مالی‌مان خوب است، وقتی شادیم و باعث نشاط دیگران می‌شویم، یا وقتی می‌توانیم تکیه‌گاهی برای دیگران باشیم، کمتر ممکن است احساس تنهایی کنیم، چون دوستان، دور و بر ما هستند. اما وقتی شرایط‌مان تغییر کرد، شاید همه ما را تنها بگذارند، چون دیگر منفعتی از ما نمی‌برند. اما کلام خدا می‌فرماید: “اگرچه پدر و مادرم ترکم کنند، خداوند مرا خواهد پذیرفت.” (مزمور ۲۷: ۱۰). “من هرگز شما را تنها نخواهم گذاشت و ترک نخواهم کرد” (عبرانيان ۱۳: ۵). اگر ايماندارِ به مسيح و فرزند خدا هستيم، اطمينان داشته باشيم که خدا هيچوقت ما را تنها نمی‌گذارد.