دوستی دارم بسیار مؤمن و پایبند به ایمان مسيحی. می‌دانم که نهایت سعی خود را می‌کند تا از احکام مسیح پیروی کند. چند روز پیش، پیش من درد دل می‌کرد و می‌گفت که گاه پیروی از تک تک احکام مسیح برایش بسیار دشوار می‌شود.
احساس کردم خسته شده. او را دلداری دادم و گفتم که مسیح خودش از ابتدا فرمود که راهش سخت است. این فرمایش مسیح را برایش نقل قول کردم که می‌فرماید: “از درِ تنگ داخل شوید، زیرا فراخ است آن در و عریض است آن راه که به هلاکت منتهی می‌شود و داخل‌شوندگانِ به آن بسیارند. امّا تنگ است آن در و سخت است آن راه که به حیات منتهی می‌شود، و یابندگان آن کم‌اند.” (انجیل متی ۷: ۱۳-۱۴).
بله، راه مسیح راهی است دشوار! باید به‌ياری روح خدا با خواسته‌های نفـْس خود مبارزه کنیم و آنها را زیر پا بگذاریم. منظورم فقط امیال جنسی نیست. نفس ما خواسته‌های بسیاری دارد، از جمله کینه‌توزی، حس تلافی و انتقام‌جویی، تکبر و خودبزرگ‌بینی، حسادت، دشمنی، طمع، دروغهای مصلحت‌آمیز، خودستایی، نفع‌طلبی، جاه‌طلبی و نظایر اینها. در مبارزه علیه خواسته‌های نفسانی، گاه خسته‌خاطر و آزرده می‌شویم. اما نباید فراموش کنیم که این تنها راهی است که منتهی به “حیات” می‌شود، به زندگی ابدی با خدا در آسمان. یابندگان آن نیز کم هستند. آیا می‌خواهیم جزو این اقلیت باشیم؟ یا جزو اکثریتی که راهشان منتهی به هلاکت و عذاب ابدی است؟