سالها پیش، گروهی محقق آزمونی را طراحی کردند. آنها فیلمی ساختند که در آن، دو گروه با لباس‌های زرد و سیاه، توپ بسکتبال را به هم پاس می‌دادند. آنها از تعدادی داوطلب خواستند با مشاهدۀ فیلم، تعداد پاس‌هایی را که رد و بدل می‌شد، با دقت بشمارند.
اکثر افراد در این آزمون، تعداد پاس‌ها را به درستی شمرده بودند، اما نکتۀ جالب این بود که هیچ‌یک متوجه مردی نشده بودند که در لباس گوریل، برای چند ثانیه وارد تصویر شده و از میان بازیکنان عبور کرده بود. این آزمون نشان می‌داد که وقتی تمرکز ما بر موضوع مشخصی است، از دیدن سایر واقعیت‌های پیرامون‌مان بازمی‌مانیم.
ما ايماندارانِ به مسيح نیز ممکن است آنقدر مشغول امور روزمره، دغدغه‌ها و نگرانی‌های خود و گاه حتی خدمت‌مان بشویم که از هدف اصلی زندگی مسيحی منحرف گرديم. آنقدر به اوضاع پیرامون‌مان چشم می‌دوزیم که حضور مسيحِ از مردگان برخاسته و زنده را در میان بحران‌های زندگی نمی‌بینیم. در حاليکه کلام خدا به ما مسيحيان می‌فرمايد: “به عيسی که ايمان ما را به وجود آورده و آن را کامل می‌گرداند، چشم بدوزيم.” (عبرانيان ۱۲: ۲)