مسیح در شب آخر، به شاگردانش که از رویدادهای آن لحظات مضطرب و مشوش بودند، فرمود: “دل شما مضطرب نباشد. به خدا ایمان داشته باشید؛ به من نیز ایمان داشته باشید.” (انجیل یوحنا ۱۴: ۱).
منظور مسیح از “ایمان”، صرفاً اعتقاداتِ سطحی و ذهنی نبود، بلکه اعتماد قلبیِ محکم به ارادۀ خدای پدر و خودش که چهرۀ ديدنی خدای پدر ناديده بود. فقط اينگونه ايمان و اعتماد به خدای پدر و عيسای مسيحِ خداوند، مرهم تشویشها و اضطرابهای فرزندانِ خدا در این روزگار است.