بانوان عزیز، می‌خواستم راجع به “مزایای رنج و سختی” مطالبی را با شما در ميان بگذارم که در طول یک درس نمی‌گنجد. پس، این مزایا را در یک مجموعه، که شامل سه درس می‌شود، برایتان شرح خواهم داد.
آیا تا به‌حال به این موضوع فکر کرده‌اید که رنج و سختی کشیدن می‌تواند مزایایی به‌همراه داشته باشد؟ بله عزیزان، در رنج و سختی هم مزایا و فوائدی وجود دارد. یک مزیتِ بسیار کلی و آشکاری که در رنج و سختی و درد کشیدن وجود دارد، این است که می‌تواند ما را از صدمه‌های بسیار بدِ بعدی بازدارد. برای مثال، وقتی شما به یک چیز داغی دست می‌زنید، به‌خاطر سوزش و دردِ سوختن، دستتان را بلافاصله از آن چیزِ داغ عقب می‌کشید. اگر شما دردِ سوختن را حس نمی‌کردید، بدون اینکه حتی متوجه بشوید، ممکن بود انگشتانتان را هم خیلی بد بسوزانید و صدمۀ بسیار بدی به انگشتان دستتان بزنید. یا وقتی دردی در جایی از بدنتان حس می‌کنید، این درد به شما خبر می‌دهد که مشکلی در بدنتان وجود دارد، یا مریض هستید و می‌بایستی هرچه زودتر راهِ علاج را پیدا کنید و تحتِ مراقبتِ پزشکِ متخصص قرار بگیرید و معالجه شوید. به این‌ترتیب، درد کشیدن برایتان وسیلۀ خیریت می‌شود، حتی ممکن است در مواردی باعث نجاتِ جانِ شما شود. من به کمک خدا می‌خواهم به دوازده مزیت دیگر رنج بردن و درد و سختی کشیدن اشاره کنم.
اولین مزیت “رنج بردن و سختی کشیدن” این است که کمک‌مان می‌کند تا در زندگی درسهای مهمی یاد بگیریم و برای ادامۀ زندگی آمادگی بیشتری داشته باشیم. در واقع، تجاربِ سختِ زندگی وسیله‌ای هستند که به ما یاد می‌دهند تا با توجه به آن شرایط و اوضاع و احوالِ سخت و ناهنجاری که با آنها روبرو می‌شویم، بدانیم چطور عمل کنیم تا با آمادگی بیشتری زندگی را ادامه بدهیم و موفق باشیم. برای مثال، عقاب آشیانۀ خود را همیشه در جاهای خیلی بالا درست می‌کند. عقابِ مادر با وجود اینکه می‌داند جوجه‌هایش در آشیانه امن و امان هستند، عمداً آشیانه را به حرکت درمی‌آورد تا جوجه‌هایش از بالا به پایین بیفتند و به پرواز دربیایند و یاد بگیرند که در آسمان چطور پرواز کنند. البته، عقاب مادر در آسمان نیز از جوجه‌هایش مراقبت و حفاظت می‌کند. او به‌موقع خودش را به زیر جوجه‌هایش می‌رساند و بالهای بزرگ و قوی‌اش را در زیر آنها پهن می‌کند تا آنها به صخره نخورند و آسیبی نبینند.
دومین مزیتِ “رنج بردن و سختی و درد کشیدن” این است که می‌تواند قدرت خلاقه و شهامت در شخص به‌وجود بیاورد. در کتاب‌مقدس نمونه‌های زیادی هستند که این واقعیت را ثابت می‌کنند. همچنین، دیده شده که نقاشان و نویسندگانِ معروف و شعرا و آهنگسازانِ برجسته و فیلمسازان مشهور، بهترین آثار هنری خود را در زمانهایی که در شرایط سخت و دردآوری به‌سر می‌بردند، ارائه دادند.
سومین مزیت “رنج بردن و سختی و درد کشیدن” این است که می‌تواند وسیله‌ای باشد که ما بتوانیم از طریق خدای قادر و پر از محبت و فیض، قوت قلب و تسلی بگیریم تا ما نیز بتوانیم افرادی را که مثل ما در زحمت هستند، قوت قلب و تسلی بدهیم. کلام خدا در رسالۀ دوم پولس به قرنتیان ۱: ۳ و ۴ بسیار روشن به این موضوع اشاره می‌کند. می‌فرمايد: “سپاس بر خدا، پدر خداوند ما عیسی مسیح، که پدر رحمتها و خدای بخشندۀ همۀ دلگرمیهاست؛ که به ما در همۀ سختیهایمان دلگرمی می‌بخشد تا ما نیز بتوانیم با آن دلگرمی که از او یافته‌ایم، دیگران را که از سختیها می‌گذرند، دلگرم سازیم.”
بعضی‌ها فکر می‌کنند وقتی خدا ما را تسلی می‌دهد، به این معناست که او زحمات و سختیها را برمی‌دارد، یا بهتر است بگویم از بین می‌برد. اما اگر همیشه اینطور می‌بود، مردم فقط به این دلیل به‌سوی خدا می‌آمدند تا از رنجها و مشقّات رهایی پیدا کنند، نه به‌خاطر عشق و احترام به او. کلمۀ تسلی و قوت قلب گرفتن همینطور می‌تواند به‌معنای تشویق شدن و امید داشتن در رویارویی با زحمات نیز باشد. هر قدر رنج و سختیها بیشتر باشند، تسلی‌ای که خدا به ما می‌دهد، بیشتر خواهد بود. عزیزان، اگر احساس می‌کنید ایمانتان ضعیف شده و امیدتان را از دست داده‌اید، بگذارید خدا بر طبق اراده‌اش شما را تسلی بدهد. به خاطر داشته باشید، هر رنج و سختی‌ای که متحمل می‌شوید، بعدها فرصتی خواهد شد برای خدمت به کسانی که گرفتارِ رنج و سختی‌هایِ مشابه هستند.
چهارمین مزیتِ “رنج بردن و سختی و درد کشیدن” این است که می‌تواند به شخصیت ما شکل بدهد و ما را به انسانهای کامل و بالغی تبدیل کند. اسرای جنگی که در زندانها در زیر زجر و شکنجه و آزار بوده‌اند، اگر زنده از زندان بیرون آمده باشند، دارای شخصیت بسیار قوی و محکمی هستند. آنها به‌خاطر تحمل رنج و آزارها، صبر و بردباریِ‌شان زیاد شده و شخصیت‌شان قوی گشته است. به‌همین علت، مردم به آنها بسیار احترام می‌گذارند و قدر آنها را می‌دانند. مثلِ طلای ناخالص که وقتی واردِ کورۀ آتش می‌شود، ارزش بیشتری پیدا می‌کند، چون در کوره ناخالصی‌هایش سوخته می‌شود. پس، به‌جای گله و شکایت کردن به‌خاطر مشکلات و رنجها و دردها، باید آنها را فرصتهایی برای رشد تلقی کنیم. یعقوب رسول در رسالۀ خود، فصل اول، آیات ۱ تا ۴ به ایماندارانِ به مسیح می‌فرماید: “. . . هر گاه با آزمایشهای گوناگون روبه‌رو می‌شوید، آن را کمال شادی بینگارید! زیرا می‌دانید گذشتن ایمان شما از بوتۀ آزمایشها، پایداری به‌بار می‌آورد. امّا بگذارید پایداری کار خود را به کمال رساند تا بالغ و کامل شوید و چیزی کم نداشته باشید.”
خواهران عزیز مسیحی، بیایید خدا را به‌خاطر اینکه وعده داده که در آزمایش و سختیها با ما باشد، شکر کنیم. از او بخواهیم تا در حل مشکلات‌مان به ما کمک کند و ما را حکمت ببخشد و قدرتِ تحمّلِ آنها را به ما بدهد، تا صبور و بردبار باشیم. خدا ما را هرگز در مشکلات‌مان تنها نمی‌گذارد. او کنار ما خواهد ماند و کمک‌مان خواهد کرد تا روحاً، اخلاقاً و عملاً رشد کنیم.
خواهران عزیزم، در دروس بعدی به بقیۀ مزایای “رنج بردن و سختی و درد کشیدن” اشاره خواهم کرد. دعای من و شما این باشد که هر‌روزه به خدای مهر و محبت و فیض و عدالت و راستی، که خود را در شخص عیسی مسیح ظاهر کرد، اعتماد و تکیه کنیم و در سختی و اذیت و آزار و مشکلات از او یاد بگیریم که چگونه با مشکلات روبرو بشویم و بردبار و شجاع باشیم. همینطور از خداوند بخواهیم که وقتی در مشکلات هستیم، به ما قوت قلب و تسلی بدهد تا ما نیز بتوانیم به دیگران تسلی و امید بدهیم. دعا کنیم که ایمان‌مان در مشکلات ضعیف نشود، بلکه صبور باشیم و هر‌روزه از او قوت و حکمت دریافت کنیم و به خداوند اجازه بدهیم که از طریق این مشکلات و سختیها، او به شخصیت‌مان شکل بدهد تا ما به افرادی کامل و بالغ تبدیل بشویم و مسیح به‌خوبی از ما دیده شود.