رادیو مژده

چرا وقتی کار اشتباهی از من سرمی‌زند، احساس تقصیر و گناه می‌کنم؟

برای پاسخ به اين سؤال می‌توان گفت که، ما انسانها همگی احساس گناه و تقصير می‌کنيم چون ذاتاً و عملاً گناهکار هستيم. کلام خدا در کتاب مقدس می‌فرمايد:

“از بدو تولد گناهکار بوده‌ام، بلی، از لحظه‌ای که نطفه من در رحم مادرم بسته شد آلوده به گناه بوده‌ام” (مزمور ٥١: ٥). “حتی يک نفر نيست که کاملاً نيک باشد . . . همه گناه کرده‌‌اند و از جلال خدا محرومند” (روميان ٣: ١٠ و ٢٣).

خدا در درون همه ما انسانها وجدان را قرار داده است که وقتی کار اشتباهی انجام می‌دهيم، می‌فهميم کارمان اشتباه بوده و احساس نا‌راحتی می‌کنيم. خدا جهان را طوری خلق کرده، که در آن بعضی چيزها از نظر اخلاقی صحيح و بعضی ديگر اشتباهند. وقتی ما عملی را برخلاف اصولی که خدا برای زندگی‌مان مقرر کرده است انجام می‌دهيم، احساس گناه می‌کنيم چون قوانين او را شکسته‌ايم. اين، يکی از مواردی است که انسان را از گياهان و حيوانات متمايز می‌کند.

شايد کسی بگويد: چرا خدا ما را به گونه‌ای خلق کرده است که موقع نااطاعتی کردن از او، احساس تقصير و گناه بکنيم؟ می‌توان در پاسخ گفت که، يک دليل اين است که ما نيازمان را به خدا درک کنيم. زمانی که دست خود را روی يک بخاری داغ می‌گذاريد، ناگهان احساس درد و سوختگی می‌کنيد. خدا به اين دليل اجازه می‌دهد شما درد را تجربه کنيد که دستتان را عقب بکشيد و به خودتان صدمه نزنيد. احساس تقصير و گناه هم، چيزی شبيه همين است. درواقع اين يک نوع احساس درد است که با اجازه خدا، در هنگام گناه به ما دست می‌دهد تا بفهميم کاری که داريم می‌کنيم، نه تنها اشتباه است بلکه برای خودمان هم مضر می‌باشد. هدف از احساس تقصير اين است که ما متوجه بدی گناه شده و نيازمان را به خدای پاک و مقدس تشخيص دهيم.

يا تابحال صادقانه با نيازتان به خدا روبرو شده‌ايد؟ شما هر روز به کمک او محتاجيد، علاوه بر اين، شما به حيات جاودانی نياز داريد که فقط خدا می‌تواند آن را به شما ببخشد. کلام خدا در انجيل شريف می‌فرمايد: “زيرا مزدی که گناه می‌دهد موت است، اما خدا به کسانی که با خداوند ما، مسيح عيسی متحد هستند حيات جاودان می‌بخشد” (روميان ٦: ٢٣). “هر که پسر (يعنی، پسر خدا از لحاظ روحانی، عيسای مسيح) را دارد حيات دارد و هر که پسر را ندارد صاحب حيات نيست” (اول يوحنا ٥: ١٢).

اگر شما هم اين واقعيت را بپذيريد که در نظر خدا گناهکار هستيد و به نجات از گناه و عواقب شوم آن، که در نهايت، جدائی ابدی از خدای مقدس و نيکو می‌باشد نياز داريد، می‌توانيد با توبه از گناه و ايمان به عيسی مسيح خداوند، از همه گناهانتان آمرزيده شده و صاحب زندگی جاويد با خدا شويد. عيسی مسيح پاک و آسمانی، خونش بر صليب ريخته شد و مرد تا مزد و جريمه گناهان ما پرداخت شود. اما او پس از مرگ، روحاً و جسماً از مردگان قيام نمود و زنده است تا به کسانی که به او ايمان می‌آورند نجات و حيات جاودانی عطا نمايد.