عيسی مسيح فرمود: “هر که احکام مرا قبول کند و مطابق آنها عمل نمايد او کسی است که مرا دوست دارد . . .” (يوحنا ١٤: ٢١).
عيسی مسيح قبل از صعود خود به آسمان، به شاگردانش فرمود: “پس برويد و همه ملتها را شاگرد من سازيد و آنها را به نام پدر و پسر و روح القدس تعميد دهيد” (متی ٢٨: ١٩). از همان زمانی که مژده (١) به مردم اعلام شد، عدهای به عيسی مسيح خداوند و واقعيت مرگ، دفن و رستاخيز (٢) او ايمان آوردند و نجات يافتند. سپس ايمانداران در آب تعميد گرفتند. در روز پنطيکاست، در حدود سه هزار نفر، خبر خوش نجات را که بوسيله پطرس رسول اعلام گرديد، پذيرفتند و در آب تعميد گرفتند (فصل دوم کارهای رسولان).
تعميد مسيحی چيست؟
در زبان اصلی کتاب انجيل شريف، يعنی در زبان يونانی، برای عمل تعميد، فعل baptizo (٣) بکار برده شده است که به معنای غوطهور شدن يا فروبردن در زير آب میباشد. کتاب انجيل شريف به چندين نوع تعميد از قبيل تعميد يحيی، تعميد روحالقدس و تعميد ايمانداران در آب اشاره میکند. هدف از تهيه اين مقاله، تشريح تعميد ايمانداران مسيحی میباشد.
تعميد ايماندار در آب، اين موضوع را تأييد میکند که تعميد گيرنده، هديه نجات را از راه ايمان به عيسی مسيح خداوند، که بعد از مرگ نيابتی (٤) خود، روحاً و جسماً زنده شد، دريافت کرده است و ميل دارد مطابق احکام خداوند و نجات دهنده خود زندگی کند.
چه کسانی میتوانند در آب تعميد بگيرند؟
الف – شاگردان عيسی مسيح (متی ٢٨: ١٩).
ب – پذيرندگان مژده نجات (کارهای رسولان ٢: ٤١).
ج – مردان و زنان ايماندار (کارهای رسولان ٨: ١٢).
فقط کسانی که با مسيح متحد شدهاند يعنی ايمانداران واقعی به عيسی مسيح میتوانند در آب تعميد بگيرند. وقتی کتاب انجيل شريف را مطالعه میکنيم، متوجه میشويم که به ايمانداران دستور داده شده است که در آب تعميد بگيرند (متی ٢٨: ١٩، کارهای رسولان ٢: ٣٨ و ١٠: ٤٨). بنابراين برای همه ايمانداران به عيسی مسيح ضروری است که از امر خداوند و نجات دهنده خود اطاعت کنند و در آب تعميد بگيرند.
تعميد در آب چه مفهومی دارد؟
تعميد در آب به هيچ وجه باعث نجات تعميد گيرنده نمیشود، به همين دليل بايد بعد از نجات شخص و بمنظور اطاعت از مسيح صورت گيرد. تعميد در آب آئينی است که نشان میدهد زندگی تازهای در شخص شروع شده است. فرورفتن در آب و بيرون آمدن از آب، روشی است که مفاهيم روحانی رساله پولس رسول به روميان ٦: ١ تا ٥ را آشکار میسازد. به اين ترتيب که فرورفتن در آب، نشانه مردن نسبت به گناه و بيرون آمدن از آب، نشانه رستاخيز و زندگی جديد در مسيح است.
پس تعميد در آب دلالت بر اين موضوع میکند که تعميد گيرنده با مسيح در مرگ و رستاخيزش متحد شده است. تعميد در آب اعلام عمومی اين مطلب است که تعميده گيرنده نجات يافته است و میخواهد عيسی مسيح را پيروی کند. واضح است که افراد خردسال که قادر نيستند مژده نجات را درک کنند و آنرا بپذيرند و پيش ديگران به ايمان خود اعتراف کنند، نبايد بوسيله آب تعميد بگيرند (٥).
تعميد در آب چگونه بايد انجام شود؟
فرمول تعميد در آب در انجيل متی ٢٨: ١٩ ذکر شده است. شخص تعميد دهنده بايد خودش نيز مانند فرد تعميد گيرنده، ايماندار واقعی باشد و به نام پدر و پسر و روحالقدس عمل تعميد را انجام دهد، يعنی اينکه فرد تعميد گيرنده را با توجه به معنای فعل يونانی baptizo کاملاً در آب فروببرد.
در کتاب انجيل شريف نوشته شده است: “عيسی پس از تعميد، فوراً از آب بيرون آمد . . .” (متی ٣: ١٦). “. . . او و فيليپس داخل آب رفتند و فيليپس او را تعميد داد. وقتی از آب بيرون آمدند . . .” (کارهای رسولان ٨: ٣٨ و ٣٩).
دوست گرامی:
آيا عيسی مسيح خداوند را بعنوان نجات دهنده شخصی خود پذيرفتهايد؟ اگر پاسخ شما به اين سؤال مثبت است، لازم است يادآوری نمائيم که سؤال ديگری نيز برای شما مطرح میباشد. آيا بعد از دريافت هديه نجات، امر خداوند و نجات دهنده خود عيسی مسيح را اطاعت کرده و در آب تعميد يافتهايد؟ اگر پاسخ شما به سؤال دوم منفی است، تشويقتان میکنيم به کليسائی که از تعاليم کتاب مقدس اطاعت میکند بپيونديد و در آب تعميد بگيريد.
“فيض خدا با همه آنانی باد که خداوند ما عيسی مسيح را با محبتی بیپايان دوست دارند. آمين” (افسسيان ٦: ٢٤).
(١) مژده، يعنی خبر خوش نجات يا انجيل که شامل شخص عيسی مسيح خداوند، پسر خدا (مرقس ١: ١) و واقعيت مرگ، دفن و رستاخيز او (اول قرنتيان ١٥: ٣ و ٤) میباشد.
(٢) رستاخيز، به معنای زنده شدن دوباره مسيح میباشد که بر اساس کتاب انجيل شريف، سه روز پس از مرگ او واقع گرديد (متی ٢٨: ٦، اول قرنتيان ١٥: ٤).
(٣) فعل baptizo، معمولاً موقعی توسط يونانيان بکار برده میشد که آنها برای برداشتن آب و يا ساير مايعات، ظرفی را در داخل ظرف ديگری فرومیبردند.
(٤) مرگ نيابتی مسيح، معنايش اين است که مسيح پاک و بیگناه، بخاطر بشر گناهکار، يعنی در راه ما و بجای ما بر روی صليب مرد (روميان ٥: ٨).
(٥) در کتاب انجيل شريف، تعميد کودکان بوسيله آب تأييد نشده است. البته وقف کردن کودکان به خدا، که با تعميد بوسيله آب کاملاً متفاوت است، کار خوبی است زيرا والدين و کليسا را متعهد میسازد تا برای کودکان دعا کرده و تدارک روحانی ببينند.