دوست گرامی، اکنون مایلم به سؤال دیگر شما در مورد عقیدۀ مسیحیان راجع به انبیاء پاسخ گویم.
آری، مسیحیان عقیده دارند که خدا انبیاء را فرستاد تا بوسیلۀ آنان کلام خود را به مردم برساند. بعلت گناه، اکثریت مردم نخواستند صدای خدا را بشنوند و یا اینکه بسبب کری گوش روحانی قادر به شنوایی نبودند، لیکن مردان و زنانی وجود داشتند که توبه کرده و مورد بخشش خدا قرار گرفتند. خدا با آنان سخن گفت و آنان را موظف ساخت تا پیغام او را به دیگران برسانند. از اینجهت آنها پیغمبران خدا شدند.
اطلاعات ما در مورد انبیاء از کتاب مقدس سرچشمه می‌گیرد که شامل شرح زندگی و بیانات و نوشتجات عده‌ای از انبیاء است که برای رسانیدن پیام الهی به مردم انتخاب شدند. اسامی برخی از انبیاء که در کتاب مقدس آورده شده عبارتند از: ابراهیم، موسی، هارون (برادر موسی)، مریم (خواهر موسی)، ناتان، سموئیل، داود، ایلیاء، الیشع، اشعیاء، ارمیاء، یونس، یوئیل، دانیال، و یحیی تعمیددهنده که آخرین پیغمبر قبل از آمدن عیسی مسیح بود. ابراهیم که خلیل‌الله یا دوست خدا و پدر ایمانداران نامیده شده است توسط خدا انتخاب گردید تا پدر بسیاری از اقوام باشد. در سن کهولت پسری به او بخشیده شد که از زن او ساره بدنیا آمد و نامش اسحاق بود. ابراهیم برای اطاعت از دستور خدا حاضر شد که فرزند خود اسحاق را قربانی نماید ولی خدا قوچی را برای قربانی بجای اسحاق مهیا فرمود (پیدایش ۲۲: ۱۹-۱). سپس خدا به ابراهیم وعده فرمود که از نسل اسحاق نجات و برکت به جهان ارزانی خواهد شد و این وعده در عیسی مسیح انجام پذیرفت. بعد از عیسی، انبیاء (یا رسولان) دیگری مانند پطرس و پولس ظهور کردند که کلام خدا را برای مردم بیان نمودند و آنان را تعلیم دادند که به عیسی مسیح ایمان بیاورند. ما معتقدیم که اینان آخرین انبیاء خدا بودند ولی از یک نظر هر کسی پیغام واقعی خدا را به مردم برساند ممکن است نبی خوانده شود.
نظر به اینکه عقیدۀ مسیحیان در مورد انبیاء از بعضی جهات با عقاید پیروان سایر مذاهب تفاوتهائی دارد، مایلم به چند حقیقت مهم اشاره نمایم:
۱ – تعداد انبیاء معلوم نیست و ما اسامی بسیاری از آنان را نمی‌دانیم.
۲ – همۀ انبیاء تا آنجانیکه می‌دانیم از نسل ابراهیم خلیل‌الله و پسرش اسحاق بودند.
۳ – انبیاء از طرف خدا طی دوره‌ای که در حدود دو هزار سال طول کشید فرستاده شدند.
۴ – انبیاء عموماً برای اسرائیل فرستاده شدند. یعنی قومی که خدا انتخاب فرمود که قوم برگزیدۀ او باشند و بوسیلۀ آنها حقایق الهی به جمیع مردم جهان شناسانیده شود.
۵ – انبیاء بی‌گناه نبودند، بلکه مردمان با ایمانی که گناهان آنان آمرزیده شده بود.
۶ – انبیاء از میان طبقات مستقل اجتماع ظهور کردند، برخی دولتمند، برخی فقیر، برخی تحصیل کرده و برخی با معلومات کم، برخی پیر و برخی هم جوان بودند.
۷ – بعضی از انبیاء نظیر ایلیاء و یحیی تعمید دهنده کتابی ننوشتند ولی برخی نظیر موسی، داود، اشعیاء، یوحنا و پولس پیغام خدا را به رشتۀ تحریر درآوردند تا نسلهای بعدی هم بتوانند بخوانند.
۸ – کلام خدا بطرق مختلف به انبیاء نازل می‌شد. برخی صدای خدا را می‌شنیدند، بعضی پیغام او را بوسیلۀ فرشتگان دریافت می‌نمودند، بعضی رؤیاها و بعضی خوابها می‌دیدند و بدون تردید عده‌ای هم پیغام خدا را با فکر و قلب خود درک می‌کردند. معهذا همه اطمینان داشتند که خدا با آنان صحبت کرده است و می‌توانستند با اعتماد به مردم بگویند “خداوند چنین می‌فرماید”.
۹ – به بعضی از انبیاء از قبیل موسی و الیشع و پطرس، قوت انجام معجزات داده شد تا حقیقت پیغام خویش را بدانوسیله ثابت نمایند. ولی برخی نظیر یحیی تعمید دهنده معجزه‌ای انجام ندادند.
انبیائی که قبل از عیسی مسیح ظهور کردند برای مردم شرح دادند، خدا کیست و از آنان چه می‌خواهد و آنان را هشدار دادند که خدا کسانی را که مطیع او نیستند تنبیه می‌نماید. همچنین به آنان مژده دادند اگر گناهان خود را ترک گویند و بسوی خدا برگردند، خدا آنها را خواهد بخشید و برکت خواهد داد.
توسط موسی، که تنها پیامبر آورندۀ شریعت و قوانین بود، خدا قوانین زیادی به قوم اسرائیل داد. انبیائی که بعد از موسی آمدند مردم را تشویق نمودند که قوانین خدا را که بوسیلۀ موسی عطا شده بود اطاعت نمایند. ولی چون انسان گناهکار بود امکان نداشت بتواند قوانین مقدس الهی را بطور کامل اطاعت کند از اینجهت شریعت قادر نبود ایشان را نجات بخشد ولی مانند آئینه‌ای گناهکار بودن مردم را به آنها نشان می‌داد و آنها را متوجه می‌ساخت که چقدر به نجات‌دهنده احتیاج دارند.
یکی از برجسته‌ترین کارهای انبیاء این بود که به مردم گفتند که خدا نجات‌دهنده‌ای را که مردم جهان سخت به او نیازمند هستند برای آنان خواهد فرستاد. هنگامی که بخواهم در مورد عیسی مسیح برای شما بنویسم برخی از وعده‌های عالی را که در کتابهای انبیاء قدیم یافت می‌شود ذکر خواهم نمود.
در کتاب مقدس اشارات فراوانی به مخلوقاتی غیر از انسان وجود دارد که توسط خدا آفریده شده و معمولاً فرشتگان نامیده می‌شوند و آنان پیام‌آوران خدا هستند که اغلب فرستاده می‌شدند تا ارادۀ خدا را برای انبیاء و سایر ایمانداران مکشوف سازند. فرشتگان بصورت انسان به ابراهیم و به موسی و دیگران ظاهر شدند. فقط نام دو فرشتۀ خدا یعنی میکائیل و جبرائیل در کتاب مقدس آورده شده است. جبرائیل بود که به مریم اطلاع داد که دارای پسری بنام عیسی خواهد شد.
علاوه بر فرشتگان مقدس که مطیع خدا هستند طبق اطلاعاتی که از کتاب مقدس بدست می‌آید، ارواح دیگری وجود دارند که نامطیع و دشمن خدا هستند و رئیس آنان را شیطان و ابلیس می‌نامند. بسیاری از مسیحیان فکر می‌کنند که شیطان بوسیلۀ خدا پاک آفریده شد ولی بسبب غرور نسبت به خدا نافرمانی کرد و در نتیجه او و ارواحی که او را پیروی می‌کردند مقام عالی و مقدس آسمانی خویش را از دست دادند و اکنون با تمام توانائی خود سعی می‌کنند کار خدا را بر روی زمین معدوم و خراب نمایند. شیطان بود که حوا را در باغ عدن فریب داد و از آن زمان تا کنون کوشش می‌کند مردم را از خدا دور سازد. او حتی سعی کرد عیسی مسیح را راضی سازد که از اطاعت خدا سرپیچی نماید ولی موفق نگردید (متی ۴: ۱۱-۱). شیطان دارای قدرت عظیمی است ولی هرگز نمی‌تواند با خدا برابری نماید بلکه تحت کنترل خدا است. مسیحیان نباید از او و یا ارواح شریرش که به جسم و جان بسیاری از مردم آسیب می‌رساند، ترسی داشته باشند. با قدرتی که مسیح به ما می‌بخشد دارای چنان نیرویی می‌گردیم که می‌توانیم در برابر او مقاومت کرده و او را از خود برانیم. آخرالامر خدا شیطان را از این جهان به آتش جاودانی خواهد انداخت (مکاشفه ۲۰: ۱۰).
اين مقاله، از کتاب “مسيحيت چيست؟” گرفته شده است. برای مطالعۀ تمام قسمتهای کتاب “مسيحيت چيست؟” اينجا را کليک کنيد.